Kitap hakkında: 2015 / "...En yüksek uyumu tamamen reddediyorum. Küçücük yumruğuyla kendi göğsüne vuran, pis kokulu bir kulübede akıp giden gözyaşlarıyla Allah'a dua eden, işkence gören tek bir çocuğun bile gözyaşına değmez.” “Karamazov Kardeşler” romanının kahramanına ait olan bu alıntı, eserinde varoluşun ebedi sorularını çözmeye çalışan yazar F. M. Dostoyevski'nin belki de eserinin temel taşı düşüncesidir: “Bana psikolog diyorlar: bu doğru değil, ben yalnızca en yüksek anlamda gerçekçiyim, yani "İnsan ruhunun tüm derinliklerini tasvir ediyorum." “Bir Çocuğun Gözyaşı” adlı kitapta 1873, 1876 yıllarında yazılmış otobiyografik düzyazı, tarihsel yansımalar ve edebiyat eleştirisi yer alıyor. Yayınlanan günlük kayıtları, giderek daha fazla okuyucunun daha fazla düşünmesine, şeylerin özünü keşfetmesine ve böylece her şeyin maneviyatını kavramasına neden oluyor. Fyodor Mihayloviç Dostoyevski, "yaşayan" insan ruhunun dışsal olana karşı zaferine inanan büyük bir sanatçı-düşünürdür. şiddet ve iç düşüş. Bugüne kadar yarattığı "Suç ve Ceza", "Aptal", "Şeytanlar", "Karamazov Kardeşler" romanları, derinlikleri ve nüfuzlarıyla dikkat çeken okuyucuların bilincini heyecanlandırıyor..